De comeback van de polaroid

De wereld is altijd in ontwikkeling en door de jaren heen hebben we van alles achter ons gelaten. We gingen van platen naar cassettes, CD’s, MP3 en nu naar online streaming diensten voor muziek. Maar toch ook weer naar platen. Want opeens maken juist oude “retro” dingen een comeback. Vintage kleding, platenspelers en ook de polaroidcamera. Hoe dit precies komt, is niet helemaal duidelijk. Vooral omdat het vaak jongere generaties zijn die deze oude pareltjes nieuw leven inblazen. Het is dus geen verlangen naar vroeger, maar wellicht een houvast aan een tijd waarin de wereld wat minder snel veranderde. Met de polaroidcamera heb je zeker iets in handen dat tijdlozer is, de wereld vertraagd en een prachtig blijvend aandenken geeft: een geprinte foto.

Inhoudsopgave

Het begin van de polaroid

De oorsprong van de polaroidcamera gaat terug tot de jaren 1940, toen Edwin Land dit de camera uitvond. Met een polaroidcamera konden mensen directe afdrukken maken van hun foto’s, zonder te wachten op ontwikkeling in een lab. (Voor degenen die echt te jong zijn hiervoor: voor digitale camera’s hadden we analoge camera’s met een rolletje waar een soort mini afbeeldingen op werden gedrukt. Als het rolletje vol was, kon je deze als normaal formaat foto af (laten) drukken.)

Toch was het nooit een heel snel proces en uiteraard zag je pas achteraf of de foto gelukt was. Je moest vaak nog een paar minuten wachten en stond dan met z’n allen om de foto heen, die langzaam in een plaatje veranderde. Dit was een stuk spannender dan de foto kunnen zien op je schermpje, en 500x over kunnen doen tot deze perfect was. De polaroidfoto papiertjes waren vrij prijzig, dus je schiet er niet op een avond even 500 foto’s mee. Maar daardoor gaf het juist zo’n fantastische herinnering. Want als je toevallig net moest niezen op de foto, lachte je daar vooral om, waardoor je weer een leuke herinnering rijker was.

De ontwikkeling naar fotohokjes

In de jaren 70 en 80 kwamen daar de fotohokjes bij. Deze stonden vaak op kermissen, festivals of in pretparken en boden een leuke herinnering aan de festiviteiten. Het voordeel van de fotohokjes was dat er een schermpje was, waarop je al kon zien hoe je op de foto staat. Bovendien kreeg je 3 of 4 kansen voor een foto, waarna je een hele fotostrip kreeg met die 3 of 4 foto’s. Was je met vrienden? Dan kon iedereen een eigen foto meenemen om thuis op de koelkast te hangen. Hele groepen propte zich in de kleine hokjes voor deze speciale aandenken aan een gezellige dag uit. Als je het je ouders of grootouders vraagt, is de kans groot dat ze nog ergens zo’n fotostrip hebben liggen of er in ieder geval verhalen over hebben.

De terugkeer van imperfectie en echtheid

Met de huidige foto cultuur, is het heel gemakkelijk om eindeloze foto’s te schieten tot er eentje bij zit die perfect is. Iedereen lijkt tegenwoordig een fotomodel te zijn en “wil je een foto van mij maken?” betekent niks minder dan 10 foto’s vanuit verschillende hoeken voor die perfecte foto.

De charme van analoge camera’s en vooral de polaroid en fotohokjes, lag hem juist in de herinnering en de onwetendheid over het resultaat. Je kon pas zien of je foto was gelukt, als deze was ontwikkeld of uit de camera rolde. Je kon foto’s niet zomaar weer verwijderen en wilde ook geen heel rolletje volschieten voor een herinnering. Foto’s mislukte dus regelmatig. De kleur was wellicht niet perfect, er liep opeens iemand door het beeld of je hebt net je ogen dicht. Kan gebeuren. Maar dat maakte de herinnering er niet minder op. Misschien toont het juist meer emotie door de imperfectie en echtheid van deze foto’s te omarmen. It is what it is, dit is de foto die op de koelkast komt.

En uiteraard zorgde dat er ook voor dat we minder foto’s hadden. Er werden nog fotoboeken gemaakt en het was nog de moeite waard om door een stapeltje foto’s te bladeren om herinneringen op te halen. Vandaag de dag maken we zoveel foto’s, dat we de helft waarschijnlijk nooit meer bekijken. De herinnering vervaagd, terwijl de foto voor altijd in een cloud of in een verloren folder op een computer of harde schijf bewaard blijven.

Terug naar de tastbare herinnering

Juist daarom maken de polaroidcamera en fotohokjes nu waarschijnlijk een terugkeer. Omdat we toch dat verlangen hebben naar die nostalgische tijd waarin alles wat langzamer ging, imperfect mocht zijn en we de tijd namen om te wachten op de ontwikkeling van een herinnering. De anticipatie voor het ontstaan van de foto voegt extra plezier toe aan een fotomoment. De terugkomst van de polaroid en fotohokjes, zorgen ervoor dat het vastleggen van een herinnering weer een uniek moment wordt, iets om naar uit te kijken en aan vast te houden. En dat kan, met de tastbare foto’s die je achteraf ontvangt.

Permanente herinneringen op jouw evenement

Wil jij die nostalgie terughalen en heb je binnenkort een evenement op de planning staan? Wij bieden zowel fotobooths aan als polaroidcamera’s. Uiteraard met wat moderne upgrades, maar met hetzelfde principe. De polaroidcamera print nog steeds direct een foto en de fotobooth nog steeds een leuke fotostrip. Wel hebben we het hokjessysteem van de fotobooth ingeruild voor een camera op pootjes, waardoor je met al je vrienden, de hele afdeling op werk of de hele familie op de foto kunt, zonder de beperkingen van een klein hokje. Dit maakt het juist nóg leuker.

Meer blogs

Maak je fotobooth een aandachtstrekker